Bursa'da yüzlerce zeytin ağacını kestiler! Bunun adı cinayet!

Turgay AKBULUT

Verimli ovalarını, tarlalarını ve üretim bahçelerini hızla kaybeden Türkiye tarımda dışa bağımlı hale geldi. 2017 yılında 130 ülkeden 150 çeşide yakın sebze ve meyve ithal eden Türkiye aldığı ürünler için 14 milyar dolarlık ödeme yaptı. Türkiye'nin 2017'deki tarımsal ihracat büyüklüğü ise 18 milyar dolarda kaldı. Siyasilerimizin sık sık 'Konya kadar' diyerek küçümsediği Hollanda'nın 2017'deki tarımsal ürün ihracatı ise yaklaşık 90 milyar dolar. Türkiye'nin tarımsal ihracat kalemlerine bakınca da hayli ilginç bir durumla karşılaşıyoruz. Zira bir zamanlar 'zeytin cenneti' olarak anılan Türkiye bugün bu ürünü bile dışardan alır hale geldi. Hükümet'in imzaladığı son anlaşma ile Tunus'tan 3 bin ton zeytinyağı ithal edeceğiz.

25 DÖNÜMLÜK ALAN

Türkiye'nin zeytini dışardan alır hale gelmesinde verimli zeytinliklerin katledilmesinin payı büyük. Zeytin üretimini düzenleyen ve zeytinlikleri koruyan 3573 sayılı kanuna rağmen Türkiye'de çok sayıda zeytin alanı yok edildi. Osmangazi'nin Selçukgazi köyünde yaşanan zeytinlik katliamı ise vicdanları sızlatacak türden... Türkiye'nin en güzel zeytinlerinin yetiştiği köyde 3 parsele yayılmış toplam 25 bin 600 metrekarelik alandaki yüzlerce zeytin ağacı kesildi. Zeytin ağaçlarının kesilmesiyle açılan alan ise ÖZFA Hafriyat şirketi tarafından döküm sahasına dönüştürüldü. 

ÖZFA HAFRİYAT

Zeytinlikleri korumak için 1939 yılında kabul edilen 3573 Sayılı Kanun'un 20. Maddesi'nde; "Zeytinlik sahaları içinde ve bu sahalara en az 3 kilometre mesafede zeytinyağı fabrikası hariç zeytinliklerin vegatatif ve generatif gelişmesine mani olacak kimyevi atık bırakan, toz ve duman çıkaran tesis yapılamaz ve işletilemez. Bu alanlarda yapılacak zeytinyağı fabrikaları ile küçük ölçekli tarımsal sanayi işletmeleri yapımı ve işletilmesi Tarım, Gıda ve Hayvancılık Bakanlığı'nın iznine bağlıdır" ifadesi yer alıyor. Peki bu yasa ortadayken 25 dönümü aşan bir zeytinlik alan nasıl hafriyat sahasına dönüştürüldü. ÖZFA Hafriyat şirketinin işlettiği sahaya kim nasıl izin verdi?

YİNE O İSİM

3573 Sayılı Kanun'da da açıkça belirttiği gibi zeytinliklerle ilgili yürütülecek her türlü işlemin iznini Tarım Gıda ve Hayvancılık Bakanlığı veriyor. Bu görevi Bakanlık adına ise İl Tarım müdürlükleri yürütüyor. Yani zeytinliklerin kesilmesine ve açılacak hafriyat sahası kurulmasına izni veren kurum Bursa Tarım İl Müdürlüğü... 19 Ocak 2018'de alınan izin belgesinin üstündeki onay imzanın sahibi ise daha hakkında çıkan rüşvet iddiaları üzerine görevden alınan Tarım İl Müdür Yardımcısı Levent Kül. İddialara göre birinci sınıf tarım arazisi olan bölgeyi inceleyen Kül, yasalara aykırı olmasına rağmen "Ben bu işi hallederim" dedi ve gerekli izni verdi.

RANT BÜYÜK

Selçukgazi köyünde zeytinliklerin katledilmesiyle elde edilen alana 1.5 milyon metreküplük hafriyat sahası kuruldu. Bir kamyonun ortalama 20 metreküp hafriyat döktüğünü göz önüne alırsak söz konusu alana 75 bin kamyonluk döküm yapılabilecek. Döküm yapan kamyon başına alınan 100-120 TL'lik ücreti de göz önünde bulundursak ortada 10 milyon TL'ye yaklaşan bir rant var. Ancak meşe burada da bitmiyor. ÖZFA Hafriyat şirketi, Selçukgazi'deki zeytinlik alanı gelişi güzel seçmemiş. Zira söz konusu arazinin yanı başında yaklaşık 30 dönümlük bir hazine arazisi var. Bir taşla iki kuş vurmak isteyen firma, bu araziye de döküm yaparak fazladan rant sağlamayı planlıyor.

KİM BU D.B.?

Peki; rüşvet iddialarının ardından Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanı Ahmet Eşref Fakıbaba tarafından görevden alınan Tarım İl Müdür Yardımcısı Levent Kül, üstünde verimli zeytin ağaçları olan bu arazinin katledilmesine neyin karşılığında razı olmuştur. ÖZFA Hafriyat şirketinin çevre danışmanlığını yürüten, daha önce Büyükşehir Belediyesi Çevre Koruma Daire Başkanlığı'nda çalışırken, 'devlet sırrını ifşa' ettiği gerekçesiyle görevden uzaklaştırılan D.B.'nin bu katliamdaki rolü nedir? Selçukgazi köyünde üstünde tek zeytin ağacı bulunmayan, kot farkından dolayı üretim yapılamaz hale gelen arazilere dahi döküm ruhsatı vermeyen Tarım İl Müdürlüğü, verimli bir zeytinliğinin yok edilmesine nasıl razı oldu?