Bursaspor'u ilk kez Avrupa'ya taşıyan isim konuştu! Flaş sözler...

Cemal EKENTOK

Geçen günlerde yolum Mudanya'nın şirin beldesi olan Tirilye'ye düşmüştü.

Orada Bursaspor'un önemli futbolcularından birisi olan ve yeşil beyazlı camiayı Avrupa'ya taşıyan golü atan İsmail Emil ile bir araya geldim.

Eskiler çok iyi hatırlar İsmail Emil'i.

1972-1974 Sezonu'nda eski adı Dolmabahçe, sonradan İnönü, şimdi de Vodafone adını alan statta 89. dakikada attığı golle Bursaspor'u Türkiye Kupası'nda finale taşımıştı. Bizler ve bizim nesil İsmail Emil'i pek unutmaz. Her kupa maçında aklıma, Tirilyeli İsmail'in o son dakikada Beşiktaş'ı yakan golü aklıma gelir.

Ancak onun Bursaspor'daki futbol yaşamı bir Beşiktaş maçında sona erdi. Harika bir kanat oyuncusuydu. Ama o da talihsiz sakatlık sonrası futboldan koptu. Ailesinden kalen zeytinliğe ağırlığını verdi. Şimdi Tirilye'de zeytin ve zeytinyağı işiyle uğraşıyor.

Beşiktaşlı Zekeriya'nın attığı tekme sonrasında diz kapağı parçalanan oyuncu, o dönemin şartlarında ameliyatların gelişmemiş olması nedeniyle maalesef çok sevdiği futboldan kopmak zorunda kalmıştı.

UEFA Avrupa Ligi'nde ülkemizi temsil edecek olan yeşil beyazlı takım, Avrupa arenasına ilk kez 1974-75 sezonunda, Federasyon Kupası finalisti olması nedeniyle katıldı. O yıl Avrupa Kupa Galipleri Kupası'na katılan Bursaspor, çeyrek final oynama başarısını gösterdi. 

Tirilye'ye gittiğim günlerden birinde evime zeytinyağı almak için girdiğim Amil Zeytincilik'te karşılaştım İsmail ile. 1971-1974 yılları arasında Bursaspor'da forma giymişti. Çayları içerken hem sohbet ettik, hem de dünden bugüne amatör futbolu konuştuk.

Futboldan uzaklaşmana yaşadığın sakatlık neden olmuştu?

Sakatlandığım gün aklımdan hiç çıkmıyor. Bursa'da Merinos'ta oynuyordum. Benden önce de amatör takımlardan her sezon en az üç isim Bursaspor'a alınırdı. Ben de 1971 yılında Bursaspor A takımına transferim gerçekleşti ve profesyonel oldum. Orada 4 yıl aralıksız oynadım. Unutamadığım iki anım var. Birisi, kupa maçında 89. dakikada Beşiktaş'a attığım nefis gol. Bu gol sonrası Bursaspor, tarihinde ilk kez Avrupa bileti alıyordu. Ve bir başka Beşiktaş maçında ise Zekeriya Alp ile girdiğim ikili mücadelede dizime darbe aldım ve bu benim futboldan kopmama neden oldu.

Amatör futbolda kalite niye düştü?

Bizim zamanımızda sahalar şimdiki gibi iyi değildi. Takım sayısı da nüfus oranı da azdı. O nedenle futbol için meraklı olanlar kulüplerde toplanıyordu. Az takım olunca kaliteli maçlar oluyordu. Bizim Amatör Kümemiz şimdinin TFF 1. Ligi kalitesindeydi. Her yıl en az 3 futbolcu Bursaspor A takımına alınırdı. Hem de ilçe takımlarından gelen arkadaşlarımız olurdu. Şimdi sahaların kalitesi arttı. Takımlar çoğalınca maalesef amatör futbolumuzun kalitesi de çok düştü. O nedenle izlerken zevk bile almıyorum.

Dizinden sakatlanıp futboldan koptun. Ne zaman ameliyat oldun?

Uzun süre güçlükle yürüyebildim. Bizim oynadığımız dönemde tıp bu kadar ileri değildi. Ameliyat olacak doktoru bile bulamıyordunuz. Ben güçlükle yürüyebildim. Daha sonra kaptan Sedat Özden ile sürekli görüşüyorduk. Onun burada yazlık evi vardı. Gelir sohbet ederdik. Ben ameliyattan korkar duruma gelmiştim. Sedat bir gün eski futbolculardan Recai Özdemir'in bu konunun uzmanı olduğunu söyledi ve beni ameliyata ikna etti. Hatta kendisi beni hastaneye götürdü. Kaçmayayım diye başımda bekledi. Gece ise Recai Özdemir kontrole geldi. Ameliyat oldum ve bugün iyi durumdayım. Parçalanan diz kapağıma protez taktı. Yürüyorsam, Sedat Özden ve Recai Özdemir sayesindedir.

Dünün ve bugünün futbolu arasındaki fark ne?

Bizim dönemimizde amatör ruh vardı. Herkes işine dört elle sarılırdı. Ben 4 yıl Bursaspor forması giydim ve aldığım transfer ücretinin bedeli ise 60 bin TL idi. Biz sahada gerçekten terimizin son damlasına kadar mücadele ederdik. Tekmeye kafamızı uzatan insandık. Şimdiki yeni nesil futbolcuların aklındaki ilk şey ne kadar para alacağı. Başka bir takıma transferi söz konusu ise sahada giydiği formanın maalesef hakkını sakatlanırım korkusu ile vermemesi.

Futboldan kısa sürede koptun. Sonrasında neler yaptın?

Tirilyeli olmam nedeniyle ailemden kalan zeytinlikler var. Babamla birlikte burada hem zeytincilik, hem de zeytinyağı üretimi yaptım. Şimdi Tirilye'de iki dükkânım var. İki oğlumla birlikte buradayım. Bir de erkek torunum var. O da futbola meraklı. Bursasporlu profesyonel futbolcuların futbol okuluna katılıyor. Ama futboldan koptuktan sonra 1981 yılında Tirilyespor'da bir antrenörlük denemem oldu. Tirilyespor'u şampiyon yaparak 1. Küme'ye çıkardık. O yıllardaki coşkuyu hiçbir zaman unutamıyorum. Ondan sonra bir daha eşofman giymedim.