İsmini bilmiyoruz ama Avrupa'nın zirvesinde! Görmeden şampiyon...

Cemal EKENTOK

Bugün Türkiye' de, biz gazeteciler de dâhil herkesin ilgisini normal insanların yapabildikleri popüler branşlar çeker.

Futbol, basketbol, voleybol gibi...

Ben geçen sezon Bursa Gücü Amputespor maçlarını izlerken, gazilerimizin ve kimi doğuştan, kimisi trafik kazası sonrası birer engelli haline gelen bireylerin verdiği o inanılmaz mücadeleyi izlerken; engelli bireylerimizin sporlarının ilgi görmediğine tanık oldum.

Şayet Türkiye Ampute Milli Takımı Avrupa şampiyonu olmasaydı, televizyonlar yayınlamasaydı, sanıyorum Türkiye'de Ampute futbolunu birkaç kişinin dışında kimse bilemeyecekti!

Bugün gözleri doğuştan hiç görmeyen sporcuların mücadele ettiği B1 kategorisinde Türk bayrağını göndere çektirmiş, sadece duyumlarıyla büyük bir mutluluk yaşamış olan Mehmet Tunç ile bir röportaj gerçekleştirdik. Belki sporun yıldızı değil ama gerçekten onun başarısı ayağa kalkılıp alkışlanacak özellikte.

Sevgili Mehmet Tunç, görmeyenlerin de sporda başarılı olduğunu gösterdin. Seni tanıyabilir miyiz?

"Gaziantep'te doğdum. Doğuştan görme engelliyim. Yani hiç görmeyenler B1 kategorisi sporcusuyum. Spor yapmaya küçük yaşlarda başladım. Uzun süre futbol (golball) oynadım. Sonrasında süratli olmam nedeniyle antrenörlerim beni atletizme yönlendirdi. Sonra tüm ağırlığımı atletizm branşına verdim. 7 yıldır Görme Engelliler Milli Takımı'nda yer alıyorum 200 ve 400 metrede yarışıyorum."

Spor ve eğitim nasıl gidiyor. Ne zaman Bursa'ya geldin?

"Spor ile eğitim gerçekten zor oluyor. Gaziantep Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Bölümü üçüncü sınıf öğrencisiyim. 9-10 ay gibi milli kamplarımız oluyoruz. Genellikle Bursa, Ankara ve Antalya gibi şehirlerde gerçekleştiriliyor. Vize ve final zamanlarında Gaziantep'e giderek ders çalışıp sınavlarımı vermek için uğraşıyorum. Tabii ki benim için zor olsa da başarmak için çaba harcıyorum. 2 yıl önce Bursa Altı Nokta Görme Engelliler Derneği Spor Kulübü'ne geldim. Burada yaşıyorum. Yunuseli'nde bir evim var. Yıldırım Belediyesi'nde ise çalışıyorum."

Avrupa şampiyonu olurken neler hissettin?

"20-26 Ağustos tarihlerinde Berlin'de Avrupa Şampiyonası'nda mücadele ettim. İlk yarışım 400 metre idi. Partnerim Mehmet Tetik ile birlikte 55.59'luk derecemizle ikinci olarak gümüş madalyayı kazandık. Kürsüde ödül töreni yapılırken, 'Allahım yarın şampiyon olarak Türk Milli marşını çaldırmayı, bayrağımızı göndere çıkartmayı nasip et' diyerek dua ettim. Dualarım kabul olmuş herhalde. Ertesi gün 200 metre koşusunda altın madalyayı kazandım. Bu koşuda Fransız Sylvain Bova ile büyük mücadele verdim ve rakibimi geçtim. Bu arada finalde koşan  Fransız Timothee Adolyphe ve Litvanyalı Modestasb Grauslys kural hatası yapınca diskalifiye oldular. Büyük çekişme yaşandı yarışta. 24.62 ile koşuyu birinci bitirdim. Rakibim Fransız ise 24.77 ile gümüş madalya aldı. Yarış bittiğinde inanın mutluluktan uçuyordum. Sanki ayaklarım yere değmiyordu. Büyük mutluluk yaşadım."

Mehmet Tunç olarak hedefinde neler var?

"Normal günlerde 2 saatlik bir çalışma yapıyorum. Yarışmalar yaklaştıkça günlük çalışma düzenimiz de değişiyor. Sabah iki, akşamüzeri iki olmak üzere günde dört saatlik antrenmanlarımız oluyor. 2019 yılında Amerika'da Dünya Oyunları, Katar'da ise Dünya şampiyonaları var. Benim hedefim, oralarda Türkiye'yi temsil ederek kürsüye çıkmak. Tabii ki şampiyon olabilmek için her zamankinden fazla çalışmam gerektiğinin de bilincindeyim."

Yaşadığınız en büyük sorunlar neler?

"Ben hiç görmediğim için yollarda yürürken sıkıntılar yaşıyorum. Bunun için benim gören tüm insanlardan en büyük isteğim, önümüzü açmaları. Spor yapmak gerçekten çok zor. Kulüplerde sıkıntılar yaşanıyor. Bunun için iş adamlarından, sanayicilerden, imkânı olan herkesten bizlere destek vermelerini ve sponsor olmalarını arzuluyorum. Maddi imkânsızlıklarla boğuşuyoruz. Maddi destek geldiğinde çok daha iyi dereceler alacağımızdan kimsenin şüphesi olmasın."