Mutluluk nerede?

Sosyal medyada insan psikoloji üzerine pek çok videoya rastlamak mümkün.

Bireysel temalı olanlardan tutun da, çocukların duygusal durumları üzerine ya da toplumsal sorunları aşıp iyi hissetmeye kadar birçok video var…

Çoğunluğu mutluluk üzerine olan bu görsel anlatımlarla mutluluğu yakalamaya çalışıyoruz.

Peki, mutluluk yakalanabilir mi?

Ya da ne bileyim, bireysel mutluluk diye bir şey var mı?

O zaman tek başına mutluluk bencillik olmayacak mı?

Yaşı ilerlemiş ve hayatın çoğu tecrübesine sahip olmuş kişilerin – kadın erkek fark etmeksizin- söylediği bir şey var:

“Mutlu olmak için çocukların büyümesini ya da emekli olmayı beklemeyin! Sahip olduğunuz tek anın şimdiki zaman olduğunu unutmayın ve günlük işlerinizde mutlu olmayı seçin… Sizin bu seçiminiz çevrenizde pozitif etki yaratacak ve daha çok kişinin tebessüm ettiğini göreceksiniz.”

Gerçekten de mutluluk bir seçim olabilir mi?

Bazı uzmanların konu hakkındaki görüşleri şöyle:

“Mutluluk bir seçim değildir. Çünkü yaşadığınız ülke ya da seçemediğiniz aileniz, taşıdığınız genler, mutluluğunuza etki eden birincil faktörlerdir.”

Peki, insan içinde bulunduğu tüm olumsuz koşullara rağmen “Ben mutlu olmayı seçiyorum” derse ne olur?

Kişi öncelikle kendini iyi hissetmek için neler yapabileceğini gözden geçirir. Daha pozitif düşünür. Düşünceleri duygularına yansımaya başlar ve çevresine olumlu bir enerji verir. Sadece sağlıklı olmak bile mutlu olmak için büyük bir sebeptir.

Mutluluk insanın başına konacak bir talih kuşu değildir ki beklemekle zamanı tüketelim…

Belli bir hapı yok ki alalım.

Ya da bir formülü…

Bana göre mutlu olmak için önce bunu istemek gerekir!

Aksi takdirde, yaşadığımız her şeyde bir suçlu arayarak ömrü nihayetlendiririz.

Mutlu olmak hepimizin ihtiyacı…

Nazım Hikmet, Abidin Dino’ya “Mutluluğun resmini yapabilir misin?” diye sorduğunda, karşılığını belki bir resimle değil ama şu sözlerle almıştı:

… Mavi gözlerinde yanıp tutuşan/ hasretle kucaklayabilseydim/
seninle, bir daha/ Davullar çalsa, zurnalar söyleseydi/ Bağrımıza bassaydık seni Nazım/ Yapardım mutluluğun resmini…

Çünkü Abidin Dino’nun çok iyi bildiği şeydi; tek bir karede mutluluk anlatılamazdı…

Belki bir çocuk kahkahasında ya da bir dostla içilen kahvede mutlu olmayı başarabilmekti asıl olan…

Tercihini mutluluktan yana yapmış olmak ilk adım. Sonrası çevreye o şekilde yansıyacaktır zaten…

Mutluluk içimizde!

Onu dışarı çıkarmak ise hayata olumlu bakmayı başarabilmek ve pozitif olmakla mümkün…