Hava Durumu

Sanal dostluklar!

Yazının Giriş Tarihi: 27.06.2024 17:03
Yazının Güncellenme Tarihi: 27.06.2024 17:03

Gençler aralarında sohbet ederken birbirlerine genellikle ‘kanka’ diye hitap ediyor.

Kanka kelimesi can ciğer arkadaş, yakın dost, sırdaş anlamına geliyor, samimiyeti çağrıştırıyor.

Yaşı biraz ilerlemiş olanlar ise dostluk kavramının önemine vurgu yapıyor, “İnsanın hayatta 1 ya da 2 dostunun olmasının” ne kadar güzel olduğundan bahsediyorlar.

Gerçekten de insanın kısa ömründe dostları olması ne güzel şey!

Dostluk;

Bir ömür süren arkadaşlıktır.

Uyumdur, anlamak, hatırlamak, hatırlanmaktır.

Şüphesiz paha biçilmezdir.

“Gerçek dostlar yıldız gibidir, karanlık çökünce ortaya çıkarlar” sözü, dostların zor zamanların vazgeçilmezleri olduğunu anlatır.

Çok klişeleşmiş bir laf vardır:

Kan bağı değil, can bağı önemlidir.”

Dostlarımızdan hem fiziksel hem de zihinsel güç alırız.

Birlikte güler, birlikte ağlarız.

Desteklerini her an hissetmek yaşam kalitemizi artırır.

Sosyalleşmenin kaynağı olurlar.

Hayatın kalitesini artırır dostlar.

***

Ancak günümüzde dijital çağa ayak uydurmaya çalışırken dostlukların şekli de değişmeye başladı.

Artık yüz yüze dertleştiğin, güldüğün, eğlendiğin dostların yerini ekran başında kurulan sanal dostluklar almaya başladı.

Modern çağın getirisi bir nevi bu durum.

Sanalda kurulan ilişkiler ise kolay başlayıp, kolay bitiyor aslında.

Anlamlı bir bağ kurulmadığından ömürlük olması beklenmiyor.

Yine günümüz koşullarında oluşturulan güvensizlik ortamı insanı yalnızlığa ittiğinden, sanal dostluklara tutunmaya çalışıyoruz.

Bizi dinleyecek dostları klavye başında arıyoruz.

Kimseyi bulamayan derdini meşhur ‘Siri’ye anlatıyor.

Nerede o eski bayramlar?” deriz ya hani, geçmişe duyduğumuz özlemi dile getiririz aslında.

İşte eski dostlukları, yakın arkadaşlıkları da özlüyoruz.

Bazı araştırmalar; internetin yalnızlık ve depresyon duygularını tetiklediğini gösteriyor.

Ancak her ne sebeple olursa olsun o kadar alıştık ki ekran başında uzun saatler geçirmeye…

O nedenle de bir nevi veba gibi ‘depresyon’ yakamızı bırakmıyor.

Bir silkinip kendimize gelebilsek…

Bir fabrika ayarlarımıza dönebilsek…

Her şey insanın kendisinde başlıyor.

Başımızı ekrandan kaldırıp şöyle çevremize bakmanın, gerçek anlamda sosyalleşmenin, elimizi uzattığımızda tutabileceğimiz ellerin farkına varmanın tam zamanı aslında.

Yoksa sanal yalnızlığımızda, sanal dostlar arasında kaybolup gideceğiz.

Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.