Temmuz yaklaşıyor…

Bir bayramı daha geride bıraktık.

Bazıları için tatil sona erdi, bazıları için hâlâ devam ediyor.

Fark ettiyseniz; kamu ve özel sektör arasındaki ayrım yalnızca ücretlerde değil, sosyal haklar alanında da kendisini belli ediyor.

Makas gittikçe açılırken çalışanları bir kenara bırakıyor ve hemen konuyu emeklilere getiriyorum.

Hani bayram alışverişi için maaşlarının yatmasını bekleyen ve eli boş kalan; ikramiye ile yetinmesi gereken kitle!

Hatırladınız mı?

Ya da belki temmuzda gelecek zammı merak ederken, bir yandan da açlık ve yoksulluk sınırı altında kalan milyonlar desem, daha mı net olur?

Yıllar sonra bir iktisat dersinde:

‘2024’te ekonomik krizin faturası kime kesilmişti?’ diye soran olursa, cevabı belli.

Peki, bayram nasıl geçti?

Bursa’da toplu ulaşımın ücretsiz olmasının yarattığı kalabalığı ve çarşının dolup taşmasını Ramazan Bayramı’nda gözlemlemiştik.

Bu defa ise günübirlik gezmek amaçlı ilçelerden merkeze gelenlerin ve merkezden deniz kıyılarına kaçanların dışında aman aman bir kalabalık yoktu.

Emekliler, maaşlarını alamadıkları için Türkiye’nin dört bir köşesinde esnaf da isyan etti.

Evet, SSK emeklilerine tahsis numaralarına göre her ayın 17’si ve 26’sı arasında, BAĞ-KUR emeklilerine de aynı şekilde her ayın 25’i ve 28’i arasında ödeme yapılıyor.

Ancak yaygın uygulamada her bayram öncesi maaşların yatırıldığı herkesin malumu.

EYT ve Emekliler Federasyonu Başkanı Arzu Lastikçi, geçen hafta konu için şu açıklamayı yaptı:

“Emekli üzgün, kırgın, mutsuz. Emekliler yılı olarak kendisine hediye edilen yılda yapılan zulüm ve eziyeti insanlık ayıbı olarak nitelendiriyor. Bayramda, büyükler küçüklere harçlık verir. Bütün aile toplanır yemek yenir, kurbanlar kesilir. Maalesef sadaka niteliğinde olan 3 bin lira ikramiyeyi emeklinin hesaplarına yatırdılar ve koskoca Kurban Bayramı’nı bu parayla geçirmelerini istediler. Tarihte ilk defa böyle bayram öncesine denk gelen maaşlarımızı yatırmadılar, yatırmıyorlar.

Sefalet maaşı dediğimiz yaklaşık 6-7 milyon insanın aldığı 10 bin lira hiç olmazsa bayram öncesi bu insanların evlerine girseydi. Çoluğumuza çocuğumuza harçlık vermeyi unuttuk, eski bayram geleneklerimizi gerçekten unuttuk.

Açlık sınırının 20 bin liraya dayandığı bir ortamda kurban kesmek bizim için hayal artık. En düşük kurbanlık 17-25 bin lira arasında, geçmiş yıllardaki Kurbanlık fiyatlarını ve emeklinin aldığı ücretleri kıyasladığımızda dünyalar kadar fark var. Bunu söylemekten hicap duyuyorum ama ayaklar altındayız.

Yılların emektarları olarak gerekli olan itibarı da göremiyoruz, maalesef hiçbir vaadin yerine gelmediğini görüyoruz. Emeklinin hakkı bu değil. Emeklinin itibarını ve yaşam hakkını elinden aldığınız, yaşam hakkını geri verin.”

“Ne olmuş, ellerindekiyle idare etselerdi” diyorsanız bir hesap da beraber yapalım.

Bu bayram; çikolata fiyatları 500 liradan başladı.

Baklavalık fıstığın kilosu son bir ayda 850 liradan bin 300 liraya yükselince bayram öncesi baklavanın da tadı kaçtı.

Böylece baklavanın kilosu ise bin TL’yi aştı.

Çözüm belli:

Yeme, içme, gezme!

***

Temmuza az bir vakit kaldı.

Kamuoyu asgari ücrete zam yapılması ve emeklilerin de itibarının kurtarılması için baskısını sürdürüyor.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel de:

“Haziran ayının sonunda asgari ücrete zam yapmamayı düşünenler, bunu bir kez daha düşünsünler. Buna çok sert ve çok net bir tepki vereceğiz. Asgari ücret, enflasyon artışında güncellenirken, bu artışından sıkıntıya düşecek küçük esnaf, bazı kobiler ve bazı ihracatçıların da desteklenmesi için özel tedbirlerin alınması gerekiyor. Ama yarattığınız krizin yükünü emekçilere, emeklilere, esnafa ve çiftçiye yükleyemezsiniz. Emekliye asgari ücret düzeyinde en düşük maaş, asgari ücrete de enflasyon oranında güncelleme bekliyoruz” ifadelerini kullanmıştı.

Nefesler tutuldu, gözler karar merciinde.

Yerel seçimler öncesi de beklentisi karşılanmayan emeklilerin tepkisi sandığa net bir şekilde yansımıştı.

Süreçte bizi neler bekliyor, birlikte göreceğiz…