Ev arıyorsanız yandınız!

Yıllardır kentsel dönüşümü yılan hikâyesine dönen 1050 Konutlar’da (Akpınar Mahallesi) 2 ay önce atılan imzalar sonrası nihayet ilk kepçe vuruldu. Şehit Yüzbaşı Doğan Sevinç Caddesi’nde tamamen boşaltılan bina törenle yıkıldı.

Alt/orta sınıfın yaşadığı bu konutlarda, kentsel dönüşüm projeleri maalesef, hak sahiplerinden bedel istenmesi nedeniyle hayata geçememişti. Zaten eski evlerde yaşayan, üzerine de para vermeye gücü yetmeyen vatandaş yıllardır çaresizce bu mezar evlerden kurtulmak için makul bir proje bekledi.

Nihayet, Bak Yapı, Gör Yapı ve Akyükselen İnşaat’ın talip olmasıyla yerinde ve parsel bazda dönüşüm projesi ile hak sahipleriyle belli koşullarda anlaşılarak imzalar atıldı.

Vatandaşlar sonunda rahat bir nefes alsa da zorlu yeni bir süreç daha başlamış oldu. Kendi evi olanlar imzaların hemen ardından taşınsa da, kiralık eve çıkacak olanlar haftalarca, mahalle mahalle ev aramak zorunda kaldı.

Bu bölgede tam 2 bin 290 konut var.

***

Bu zorlu ev arama sürecini yaşayanlardan biri de ben ve ailem oldu.

Tanıdığı olanlar hariç kimse 5 bin TL civarında kiralık ev bulamadı.

7 bin TL’ye bulanlar ise şükretti. 7 bin liralık evlerin nasıl olduğunu anlatmıyorum bile.

Bu ev arama sürecinde öyle durumlarla karşı karşıya kaldım ki çıldırmamak işten bile değil.

Yıllardır hiçbir bakım yapmadığı, banyosu mutfağı dökülen, küçücük evine 8-9-10-11 bin isteyen mi dersiniz; evin içinde sigara içilmesi yasak diye şart koşan mı ararsınız…

Ne yapacaksın? Her gün gelip evimi mi denetleyeceksin? Yoksa kamera mı kurduracaksın?

Ha bir de “Niye imza attınız ki; otursaydınız evinizde” diyene de denk geldim.

Her defasında, “Nerelisin?” diye başlayan mülakatlar (!), “Kaç kişi kalacaksınız, çocuk var mı, varsa kaç yaşında, baba ne iş yapıyor, sen ne iş yapıyorsun?” sorularıyla devam etti.

Bizde çocuk olmadığından elemelerde ilk sıralarda yer alsak da, çocuğu olanların bizim kadar şanslı olamadığını gördüm bu süreçte.

“Sadece memura ev veriyoruz” ilanlarının yanında, bir defasında “Polise vermiyoruz” duyumunu da aldım.

Emlakçıya nedenini sorduğumda ise, “Ev sahibinin daha önce polis kiracısı varmış. Evden çıkarmak için çok zorlanmış. Çünkü polis kanunları iyi biliyor” yanıtına gülümsemeden edemedim.

Kanunu, nizamı doğru bilmek demek ki birilerinin işine pek gelmiyor.

Sahibinden, emlakçıdan yaptığımız durmaksızın ev arama sürecinde bunun gibi bir sürü ilginç olayla karşılaştım.

İlk etapta, depozito, badana, emlakçı ücreti ve ilk iki ay peşin olacak kira bedeliyle birlikte ortalama 50 bin TL gibi bir ücreti kaç kişi ödeyebilir veya ödedi; gerçekten hiçbir fikrim yok.

Ev sahipleri çıldırmış durumda. Yabancı uyrukluların ülkeye akın etmesi ve depremzedelerin de gelmesiyle birlikte, durumu fırsat bilen ev sahipleri kiraları yükselttikçe yükseltti; hepsi de birbiriyle yarıştı.

Evli ve tek çalışanın, asgari ücret 11.400 TL. iken, 7-8 bin lira kira verdiğinde nasıl geçineceğini düşünebiliyor musunuz?

Bırakın dışarı çıkıp bir şey yiyip içmeyi ya da sosyal bir aktivitede bulunmayı, bu koşullarda karnını bile doyuramaz.

Alın size, ruhsal hastalıkların, suç oranlarının nasıl arttığına bir örnek!

***

Velhasıl, şimdi bölgenin tamamımın dönüşüme girmesi için evlerin boşaltılması gerekiyor. Fakat hala bütçesi dahilinde ev bulamayanlar var.

Anlaşmalar, büyük çoğunlukla Bakyapı ile yapıldı. O bölgeye giderseniz, çoğu binada bu firmanın tabelasını görebilirsiniz.

Vatandaşların bir başka endişesi ise firma tarafından taahhüt edilen 18 ayın, uzayıp uzamayacağı. Uzayacak mı, uzamayacak mı bilmiyoruz?

Kendini ispatlamış sağlam bir firma olsa da, artık hiçbir şeye güveni kalmayan halkın endişesi elbette yerinde.

Ataevler Mahallesi'nde dönüşüme giren ancak 6 yıldır yapılamayan Eğitimciler Sitesi de açıkçası kötü bir örnek.

Sadece 1050 Konutlar değil, hiç kimse deprem korkusu ile yaşatılmaya mahkûm bırakılmamalı.

Ve artık ev sahiplerinin de elini vicdanına koyma zamanı!