Emekli olmak ya da olmamak

Geçenlerde bir arkadaşım “kendime uğraşacak bir hobi bulabilirsem emekli olacağım” dedi.

Olmak ya da olmamak!

Gerçekten de çalışma hayatı içinde geçen yıllardan sonra aniden emekli olmak ve bir şeyle uğraşmamak psikolojik çöküntüye uğratır insanı.

O nedenle aktif çalışma hayatını tamamlayan kişilerin kendisine bir icat çıkarması elzem…

Tabi böyle bir sohbetin ardından ben de kendimi düşünmeye başladım, neler yapabilirim diye…

Öncelikle el sanatları kursları geldi aklıma. Şimdiye kadar vakit ayıramadığım ya da başlayıp yarım bıraktığım işler…

Bir seramik, resim, dikiş ya da ebru kursu neden olmasın?

Sonra sağlığım için sporu illa ki hayatımın içine almak, en azından düzenli yürüyüş yapmak isterim. “Şimdi de yapabilirsin” dediğinizi duyar gibiyim…

Evet, yapabilirim, yapıyorum da ama ara ara… Düzenli ve programlı değil…

Özellikle doğa yürüyüşleri kulağa hoş geliyor…

Hatta ülkemi gezip, dolaşmak, şimdiye dek görmediğim yerleri görmek en güzel hobim olurdu…

Sosyal sorumluluk projelerinde de olmak isterim.

Huzurevlerinde yaşlılarla sohbet etmek, çocuk evlerinde miniklerle oynamak da iyi gelir insana…

Her gün müze ve sergi gezmek isterim. Bir bahçe bulabilirsem sebze yetiştirmek…

Tabi zihni dinç tutacak aktiviteler de lazım…

Kiminiz “ne duruyorsun, yap tüm bunları” diyordur ama konu neden şimdi yapmıyorum değil, emekli olduktan sonra yapabileceklerim…

Çünkü emekli olup evde oturmak eminim yaşlanmayı hızlandıracak.

Özellikle zihnin yaşlanmasını…

Tabi emekli olup da bu satırları okuyanlar ‘sen hayal kurmaya devam et’ de diyorlardır.

Ülkemizde kadın ya da erkek, emekli olduktan sonra bile hayat mücadelesine devam etmek zorunda kalıyor çünkü.

Hayat şartlarını yakalayabilmek için emekli de olsan, eğer bir iş bulabiliyorsan çalışman gerekiyor…

Ne diyebilirim ki…

Umarım gün gelir tüm emekliler yarım kalan işlerini tamamlamak, hayallerini gerçekleştirmek için daha çok fırsat bulabilir…

Ama emeklilik de bir uğraş gerek hepimize…