Kardeşim, kimliğini unutma artık!

Yahu kardeşim…

Her sınav sabahı aynı muhabbet:

“Hocam kimliğim evde kaldı.”

“Abi sınav kâğıdımı unuttum.”

“Yetişemedim, kapı kapandı.”

Bir yıldır test çözüyorsun, konu bitiriyorsun, özel derse gidiyorsun… Sonra bütün plan, evin masasında unutulan bir kimlik yüzünden çöp oluyor. Olacak iş mi bu?

Bak, rakam vereyim: ÖSYM verilerine göre her yıl bin beş yüzden fazla kişi belge eksikliğinden sınava giremiyor. Bin beş yüz! Sen, ben, o… Herkesin başına gelebilir.

Bilim diyor ki: İnsan beyni stres altında basit işleri bile beceremez hale gelir. Tamam, eyvallah. Ama çözümü basit: Çantanı, kimliğini bir gece önceden hazırla! Bu kadar net.

OECD raporları ortada: Bizim gençlerin çoğu zaman yönetimini bilmiyor. Okullar, aileler desen hepsi “Aman çocuk test çözsün de gerisi önemli değil” kafasında. Sonra gelsin kapıda dramlar…

Kardeşim…

Bir kontrol listesi yap.

Kimliğini, kalemini çantana koy.

Alarmını erkenden kur.

Bir yılın emeğini beş dakikalık paniğe harcama.

Sınav sadece bilgi işi değil. Sorumluluk, planlama, soğukkanlılık işi. Yoksa kapı kapanır, sen kapıda ağlarsın, kamera seni çeker, haber bültenlerinde döner durursun, kimse bir şey yapamaz.

Özet mi?

Kimlik cebinde, kalem çantanda, akıl başında…

Gerisi: Senin bileğini kimse bükemez.

Hadi, yolun açık, şansın bol, aklın tam olsun!