Haftaya bakış

Haftaya İstanbul görüşmelerinin Dünya’daki yankılarına bakarak ve olası gelişmeleri analiz ederek girmiştik.

Ancak iç politika, dış politikaya bir kez daha galip geldi.

Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Genel Başkanı Devlet Bahçeli, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın "Benim tekrar seçilme veya tekrar aday olma gibi bir derdim yok" sözlerine karşılık olarak yaptığı yazılı açıklamada:

Bu açıklamanın adil ve hakkaniyetli bir yaklaşım olmadığını savundu ve “Türkiye Cumhuriyeti'nin ve Türk milletinin, yeni yüzyılın yol haritasını çizen Sayın Recep Tayyip Erdoğan'a çok ihtiyacı olduğu tartışmasız bir tarih ve hayat gerçeğidir" ifadelerini kullandı.

Mevcut Tablo

Yasal olarak gelmesine yıllar varken politik gündemde Cumhurbaşkanlığı seçimi ağırlığını giderek artırıyor.

İktidarın gücü birçok konudan ve özellikle de ekonomiden ötürü törpülenmiş durumda.

Ana muhalefetin adayı İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu yolsuzluk iddialarından ötürü tutuklandı.

Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Genel Başkanı Özgür Özel, ikinci kez seçilmesinin ardından çok iyi bir çıkış yakalamış durumda.

Ancak diğer aday namzedi Ankara Büyükşehir belediye Başkanı Mansur Yavaş’ın hangi adımları atacağı şimdilik belirsiz.

Karşılarında da rakiplerinin, muhaliflerinin bile ‘Reis’ diye hitap ettiği Recep Tayyip Erdoğan ve 1999’dan beri ülkenin kaderine yön veren usta siyasetçi Devlet Bahçeli var.

Muhalefet sadece ‘Erdoğan karşıtlığı’ üzerinden oyları konsolide etmek isterse ki; bunu geçmiş seçimlerde denediler ve kaybettiler.

Erdoğan’ın isteyeceği durumda kalmaya devam etmiş olur.

İktidar da ekonomik sebepler başta olmak üzere halktaki geleceğe olan güveni yeniden tesis edemezse; karşısında kim olursa olsun kaybedeceğini hesap etmeli.

İktidar da karşılarına çıkacak adayın eksiklikleri üzerinden bir propaganda yaparak sonuca varamaz.

Neler Olabilir: Cumhur İttifakı

Geleceğe dair fikir yürütmek gerekirse Cumhur ittifakı içerisindeki birliktelik aynen devam ediyor.

Ancak ekonomik tablo kötü durumda, yine Bahçeli’nin başlattığı açılıma ülke içinden destek olduğu kadar karşı duruşta var.

Hukuk sisteminin alarm verdiği aşikâr.

Kabul etmek gerekir ki tarih boyunca en verimsiz çalışan grubu olan memurlar verimsizlik rekorları kırıyor.

Yani hukukta olduğu kadar kamu personel kanununda da reform şart.

Eğitim ve sağlıkta da çok köklü reformlar gerekli.

Savunma sanayi kadar kritik olan tarımda da sorunlar girift bir hal almış durumda.

Gıda fiyatlarındaki fahiş fiyatların faili belliyken önlem alınamıyor.

Erdoğan’ın adaylığı için anayasa değişikliğine gidilmesi gerekiyor.

Böyle bir değişikliğin olması ve Erdoğan’ın tekrar aday olmasının esbap-ı mucibesi seçmene anlatılabilecek mi orası meçhul.

Zira kendi koyduğu kuralı çiğnemiş pozisyonuna düşecek.

Erdoğan’ın şu sıralar sarılabileceği tek dal dış politikada ise; gelinen pozisyonlar ne kadar olumlu ne kadar aleyhimize dönecek şu an bile bunun mücadelesi veriliyor.

Tüm bu şartlar içerisinde Erdoğan’ın tekrar aday olmama ihtimalinin de masada olduğunu ve bu ihtimalin hiç de az olmadığını düşünüyorum.

Erdoğan’ın aday olmaması halinde mevcut Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın aday olacağını öngörmek için alim olmaya gerek yok.

Ancak böyle olduğunda AK Parti içerisinde Erdoğan sonrası için alttan alta devam eden liderlik mücadelesi ayyuka çıkar.

Parti içerisinden Fidan’ın liderliğine kesin bir kabul olacağını düşünmüyorum.

Neler Olabilir: Muhalefet

Karşı tarafa kısaca bakarsak, şu an için bir ittifak kurulmadı.

Muhalefetin en yüksek profilli adayı yolsuzluk suçlamalarıyla tutulandı.

Olası adayların ne yapacağı belli değil.

Açılıma muhalefet mi edelim yoksa DEM’i küstürmeyelim mi kararsızlığı var. Hukuk sistemine dair getirdikleri eleştiriler İmamoğlu ve siyasi davalarla sınırlı kalmış durumda.

Muhalefette oldukları için memurların ataletine karşı bir argüman sunmaları imkânsız.

Ülkenin ihtiyaç duyduğu yapısal reformlara yönelik önerilerden ziyade günlük gelişmelere göre iç politik malzeme açısından konuya yaklaşılıyor.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in ve CHP’lilerin gördükleri ve özel olarak ilgilendikleri konuların başında; tarım ve gıda fiyatlarındaki fahiş artışlar geliyor!

AK Parti iktidarlarının yıpranması da çiftçilerle bağlarının zayıflaması ve kopma noktasına gelmesiyle başlamıştı.

Özgür Özel’de çiftçilerle bağ kurmaya yönelik adımları başarıyla atıyor.

‘Çiftçilerin desteği iktidarı değiştirir’ demek fazlaca iddialı olsa da alınacak destek iktidar ortağı yapar.

Erdoğan’ın adaylığının hukuki zeminine yönelik eleştirileri seslendirmeleri gerekirken bu konuya girmemeleri de bana kalırsa siyasal görüş eksikliği.

Genel anlamda reel politik ve günlük siyaset üretmedeki yetersizlikler önlerindeki handikap gibi duruyor.

Öte yandan Ekrem İmamoğlu’nun denklemden çıkması, Mansur Yavaş’ın da denkleme girememesi; iyi bir çıkış sağlayan Özgür Özel’in adaylık konusunda elini güçlendiriyor.

Öte yandan denklemin diğer iki değişkeni İyi Parti ve DEM Parti’ye bakacak olursak ikisinin tekrar bir araya gelmeleri pek mümkün görünmüyor.

Bu birliktelik seçimin ikinci tura kalması seçmenin kendi iradesiyle olabilir.

Düşük ihtimal olsa da Erdoğan’ın aday olmaması halinde sonucu foto finişle bitecek bir seçim bizleri bekliyor…

Son Söz Seçmenin

Bir süredir anket yapılmıyor ama seçmenlerin partilerinde memnuniyet oranı eminim ki hala düşük seviyededir.

İktidarıyla muhalefetiyle halk politikacılardan bıkmış ve onlara inanmıyor.

İktidar ve muhalefetin gündemi:

Vatandaşlara geleceğe dair umut vermek olmalı!

Ne yazık ki her iki tarafta bunu veremiyor.

Görünen tablo da her bir siyasetçi kişisel ikbalinin peşine düşmüş; bunu da halk gelecek vb. gibi soslara bulayarak üstünü örtüyor.

Politikacıların itibar kaybının hiç bu kadar düştüğü bir dönem yaşadık mı? Seçimlere birkaç yıl var.

Bu süre içerisinde ciddi bir aday çıkarsa vatandaşlar mevcut siyasi tabloyu 2002’deki gibi toptan şekilde silebilir.

Şimdiki politikacılar en çok da bunun olmamasına dua etmeliler!